spojrzenie

spojrzenie
Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie nalegał więcej. I. Fink, Ślady.
Czyjeś spojrzenia skrzyżowały się, spotkały się zob. skrzyżować się.
Jastrzębie spojrzenie zob. oko 12.
Lepkie spojrzenie zob. lepki.
Maślane spojrzenie zob. maślany.
Od pierwszego spojrzenia zob. pierwszy 3.
Odprowadzić kogoś, coś spojrzeniem zob. odprowadzić.
Omieść kogoś, coś spojrzeniem zob. omieść.
Prześwidrować, świdrować, przewiercić itp. kogoś, coś spojrzeniem, przeniknąć kogoś, coś spojrzeniem zob. oko 48.
Puste spojrzenie zob. pusty.
Rzucić komuś spojrzenie przez ramię zob. ramię 6.
Rzucić spojrzenie zob. rzucić 6.
Spiorunować, piorunować kogoś spojrzeniem zob. wzrok 3.
Spojrzenie zimne jak stal zob. stal 2.
Toczyć, potoczyć, wieść, powieść spojrzeniem (po czymś, po kimś) zob. oko 61.
Uciec, umknąć spojrzeniem (w bok) zob. uciec 3.
Utkwić, utopić w kimś, w czymś, wbić, wpić w kogoś, w coś spojrzenie; wpić się w kogoś, w coś spojrzeniem zob. oko 63.
Wilgotne spojrzenie zob. wilgotny.
Wisieć, zawisnąć spojrzeniem na kimś, na czymś zob. oko 67.
Zatonąć spojrzeniem, zatopić spojrzenie w kimś, w czymś zob. oko 76.
Zawadzić spojrzeniem o kogoś, o coś zob. zawadzić.
Zmierzyć, mierzyć kogoś spojrzeniem (od stóp do głów) zob. zmierzyć.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spojrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; wzrok spoczywający na kimś, na czymś, wzrok w momencie patrzenia na kogoś, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego

  • głębokie spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} przenikliwe spojrzenie wyrażające jakieś uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłać komuś głębokie spojrzenie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mieć krytyczne [trzeźwe] spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} posiadać rozważny, krytyczny stosunek do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał trzeźwe spojrzenie na całą sprawę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przenosić – przenieść [przesuwać – przesunąć] wzrok [spojrzenie] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmieniać miejsce, obiekt, na które się patrzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przenosił z niedowierzaniem wzrok z jednego na drugiego. Przesunąć spojrzenie na dół kartki, niżej, w bok. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wbijać – wbić [wlepiać – wlepić] oczy [wzrok, spojrzenie] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{w kogoś, w coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} długo i uporczywie patrzeć na kogoś, na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wbił w nią zachwycony wzrok, spojrzenie. Wbiła oczy w sukienkę tak, że trudno ją było odciągnąć od sklepu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”